اثر بخشی کاربرد روایت درمانی بر کاهش بهران هویت دانشجویان علامه طباطبایی

چکیده این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی روایت درمانی بر کاهش بحران هویت دانشجویان انجام شد. روش پژوهش آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان مقیم خوابگاههای علامه طباطبایی (در سال تحصیلی 1389-1388) بودند. از بین دانشجویان 20نفر به عنوان نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار این پژوهشرسشنامه سبک های هویت برزونسکی (isi-6g) بود. محتوای جلسات بر طبق نظریه ی روایت درمانی که توسط پژوهشگر تدوین گردید، و در 8 جلسه یک ساعته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. داده های بدست آمده بار روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که روایت درمانی در کاهش سبک سردرگم-اجتنابی و افزایش سبک اطلاعاتی دانشجویان موثر بوده است. سطح معناداری دز این پژوهش 5./. است. واژه های کلیدی: روایت درمانی، سبک های پردازش هویت.